Βαρώνη Αντωνία

Η αποκλήρωση της σεξουαλικότητας έχει κυριαρχήσει επί των ψυχαναλυτικότροπων θεραπειών; Το όριο μεταξύ φαντασίωσης και πραγματικότητας έχει υπερτιμηθεί; Η γνωσιακή ψυχοθεραπεία υποδυόμενη ότι γνωρίζει πως συνέβησαν τα ψυχολογικά συμπτώματα και τις ασυνείδητες συγκρούσεις του ασθενή έχει φτάσει την τελειότητα της γνώσης; Τίποτα εξ αυτών! Πρόκειται για εκλογίκευση της υποκειμενικής εμπειρίας που χρησιμοποιείται έναντι της ψυχαναλυτικής έρευνας επί του συναισθήματος. Κατ’ επέκταση η γνωσιακή αντιμετώπιση των ψυχικών διαταραχών έχει ασυνείδητα προσπαθήσει να επιβληθεί επί των πάσης φύσης συμβόλων. Όμως, οι ελεύθεροι συνειρμοί του ασθενή δεν παύουν να αναδεικνύουν την αναγκαιότητα της ουσιαστικής κατανόησης των συναισθημάτων. Το πλαίσιο προστατεύει την ανάλυση από την κατεύθυνση της απλοποίησης των κλινικών καταστάσεων. Δίνει την ευκαιρία στον αναλυτή και αναλυόμενο να επεκταθούν επί του ασυνειδήτου από ενός συγκεκριμένου σημείου και πέραν αυτού. Αν η φαντασίωση εντός του πολύπλοκου ψυχαναλυτικού χώρου είναι ό,τι τα συμπτώματα εξαφανίζονται με την επιμορφωτική θεραπεία του ασθενή για το πως δημιουργήθηκαν τότε το συναίσθημα που καιροφυλακτεί εναντιούμενο σε μία μια τέτοια εξέλιξη θα βρει την ευκαιρία να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Η κλινική παρουσίαση που θα δοθεί στο συνέδριο τονίζει αυτή τη κλινική πραγματικότητα καθώς και τις διαφορές του πλαισίου στη ψυχανάλυση από το υπόβαθρο της γνωσιακής ψυχοθεραπείας.