Κατερίνα Οικονόμου

Το πλαίσιο έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία σε όλες τις καταστάσεις που είναι δύσκολο να εμπεριεχθούν μέσα στο αναλυτικό πλαίσιο του αναλυτή και στις συνθήκες οι οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν πρακτικά ζητήματα χρόνου, συναντήσεων, αμοιβής του αναλυτή και κατανόησης από τον ασθενή της βασικής συνθήκης της ανάλυσης. Η χρήση της ελεύθερης διακίνησης του περιεχομένου του ασυνειδήτου κατά την συνάντηση του με το υπάρχων σύστημα αμυνών του Εγώ είναι ιδιαίτερα δύσκολη για τους ψυχωτικούς ασθενείς και παρεμφερείς ψυχοπαθολογίες. Υπάρχουν κλινικές περιπτώσεις κατά τις οποίες η ασυνείδητη κινητικότητα των αντιπροσωπεύσεων συνιστά μεγάλη απειλή για το Εγώ το οποίο δεν είναι προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει καταστάσεις που του προσφέρονται σε μορφή σχάσης φοβικών αντιπροσωπεύσεων, εικόνων ή ήχων που θα πανικοβάλλουν τον ασθενή. Αυτό συχνά φτάνει στο σημείο να έχει αποπροσωποποιητικά χαρακτηριστικά ιδιαίτερα σε πρώιμα βιώματα σωματικών καθηλώσεων. Αν το πλαίσιο μπορέσει να επιβιώσει εν προκειμένω τότε γίνεται καθοριστικά αποτελεσματικό για την πορεία μιας θεραπείας συνήθως ψυχοθεραπευτικού χαρακτήρα αλλά με χρήση από τον αναλυτή ψυχαναλυτικής κατανόησης της κλινικής κατάστασης.