Ινστιτούτο Κλασικής Ψυχανάλυσης

Εμμ. Γ. Στεφανουδάκης Όπως δεν υπάρχει ποτάμι χωρίς κοίτη, ποτήρι χωρίς νερό, ωκεανός χωρίς πυθμένα έτσι και ο δομικός φέρων σκελετός στηρίζει το ζωντανό ή το ρέον ώστε οι διεργασίες (η κίνηση, η αλλαγή, οι μετασχηματισμοί) να καταστούν πραγματικότητα.Όμως η καθεαυτό πραγματικότητα ενέχει και προϋποθέτει δύο πλευρές – την αντικειμενική (υλική-φυσική), αδιαμφισβήτητη και την υποκειμενική…

Διαβάστε Περισσότερα

Κατερίνα Οικονόμου Το πλαίσιο έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία σε όλες τις καταστάσεις που είναι δύσκολο να εμπεριεχθούν μέσα στο αναλυτικό πλαίσιο του αναλυτή και στις συνθήκες οι οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν πρακτικά ζητήματα χρόνου, συναντήσεων, αμοιβής του αναλυτή και κατανόησης από τον ασθενή της βασικής συνθήκης της ανάλυσης. Η χρήση της ελεύθερης διακίνησης του…

Διαβάστε Περισσότερα

Κεβόπουλος Σταύρος Μία από τις πιο μεγάλες ανακαλύψεις της ψυχανάλυσης συνίσταται στην έννοια του πλαισίου, την οποία μπορεί να θεωρούμε ακόμη και ως αυτονόητη. Όμως τίποτα ουσιαστικότερο δεν υπάρχει από την κατανόηση του «αυτονόητου» πλαισίου, στο οποίο αντιτίθενται οι άμυνες κατά την ψυχαναλυτική πρακτική. Το πλαίσιο ορίζει κατά βάση ένα μίνιμουμ δεδομένων, τα οποία τηρούνται,…

Διαβάστε Περισσότερα

Αγγελική Σαλιών Παπαγεωργίου Στην πορεία της εξέλιξης της ψυχανάλυσης, ευθύς εξ αρχής, υπήρξαν ερωτήματα τα οποία συνυφαίνονται με το κατά πόσο μία ρεαλιστική αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων των ασθενών, μας ήταν περισσότερο χρήσιμη από την ερμηνευτική του ασυνειδήτου και των διασυνδέσεων του με τις φαντασιώσεις του ασθενή, οι οποίες εν υπήρχαν στους ελεύθερους συνειρμούς του.…

Διαβάστε Περισσότερα

Λυγερή Οικονομοπούλου Είναι γνωστό πως το ψυχαναλυτικό πλαίσιο, αφότου περιεγράφηκε από τον Φρόιντ, εν συνεχεία υπέστη πολλές εξελίξεις, αλλαγές και διαφοροποιήσεις, ανάλογα με τη θεωρητική άποψη που επικράτησε σε ποικίλους ψυχαναλυτικούς χώρους. Πολλές από αυτές τις διαστάσεις του πλαισίου θα τις δούμε να αποκαλούνται είτε «φιλελεύθερες» είτε «δημοκρατικές», ή ακόμη να έχουν και έναν φιλοσοφικό…

Διαβάστε Περισσότερα

Βούλγαρη Μαρία Αθηνά Όταν η ψυχαναλυτική πράξη τίθεται σε πλήρη εφαρμογή με σκοπό την θεραπευτική αποτελεσματικότητα τότε επεκτείνεται πέραν των ορίων των κλασικών θεωρητικών της θέσεων και περιλαμβάνει μία σωρεία προεκτάσεών της οι οποίες είθισται να αποκαλούνται ψυχοθεραπευτικές παραλλαγές αν και προέρχονται αμιγώς εξ αυτής. Όμως επ’ αυτού δεν υπάρχει γενική παραδοχή διότι για πολλούς…

Διαβάστε Περισσότερα

Γυπαράκη Ευτυχία Η εξέλιξη της τεχνολογίας δίνει δυνατότητες φαντασιωτικού επιπέδου επιτευγμάτων οι οποίες φτάνουν ακόμη και στα άκρα σε βαθμό μάλιστα τέτοιο ώστε να δυσκολεύεται η ψυχαναλυτική κατανόηση πολλών ασυνείδητων φόβων. Παραδείγματος χάριν: θα μπορούσε άραγε κάποτε να αγνοηθεί το ψυχαναλυτικό πλαίσιο ως αποτέλεσμα των εξελίξεων της τεχνητής νοημοσύνης? Σε μια κλινική περίπτωση την οποία…

Διαβάστε Περισσότερα

Βασίλειος Μαούτσος Κατά την ανάλυση παρατηρείται συχνά την τελευταία δεκαετία όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον φαινόμενο σύμφωνα με το οποίον απίθανες φαντασιώσεις προερχόμενες από βαθιά ευρισκόμενες πηγές του ασυνειδήτου να χαρακτηρίζονται ως ‘πραγματικότητα’. Παραδείγματος χάριν η κατάκτηση του ‘διαστήματος’ θεωρείται ως θέμα χρόνου να συμβεί, η επίτευξη ‘αιωνιότητας’ της ζωής θεωρείται ο ίδιο, η εξαφάνιση…

Διαβάστε Περισσότερα

Ξανθή Σταυριανού Χαλίδα Το «Πλαίσιο» στην ψυχανάλυση είναι η μήτρα υγιούς εξέλιξης της Ανάλυσης – Κλινική Παρουσίαση Η ψυχανάλυση, προσδιορίζεται από το αναλυτικό πλαίσιο, τόσο μορφολογικά όσο και ως προς το περιεχόμενό της. Φαινομενικά, τα τρία χαρακτηριστικά που είθισται να θεωρούνται ότι ορίζουν το πλαίσιο, είναι ο χώρος (ντιβάνι), ο χρόνος (σταθερότητα ωρών) και η…

Διαβάστε Περισσότερα

Μαρία Τσιλιβίγκου Ο Φρόιντ ανάλογα με τις μεταψυχολογικές θέσεις μορφοποίησε την ψυχαναλυτική πράξη έτσι ώστε να πραγματοποιείται μόνο μέσα από τη στέρηση των απτών ερνορμητικών ικανοποιήσεων. Καθόσον η απτή ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών του αναλυόμενου σκοτώνει τουλάχιστον προσωρινά την ενόρμηση και οδηγεί συνεπώς τον αναλυόμενο στην ευχαρίστηση και την αδιαφορία.Ενώ αντιθέτως η στέρηση…

Διαβάστε Περισσότερα

Δημόπουλος Βασίλης Η αναλυτική διαδικασία αφορά το σύνολο των φαινομένων που συνιστούν την θεραπευτική σχέση. Το πλαίσιο είναι μία «μη διαδικασία» με την έννοια ότι φτιάχνεται από σταθερές μέσα στις οποίες πρέπει να κινείται κάθε μορφή διαδικασίας: είναι το ελάχιστο απαιτούμενο των κανόνων, αμυνών ή προσαρμογών. Στην περίπτωση της ψυχανάλυσης αναλυτής και αναλυόμενος έχουν ο…

Διαβάστε Περισσότερα

Διονυσία Χρόνη Η έννοια του πλαισίου ως συνάρτηση του χώρου της ψυχανάλυσης έχει θεωρηθεί ότι είναι αυστηρά προκαθορισμένη σε σύγκριση με τη ψυχοθεραπεία. Στη μεν ψυχανάλυση το πλαίσιο αποτελεί έναν χώρο αυστηρά προδιαγεγραμμένων ορίων, που θα εξετάσω στην εργασία μου, ενώ στη ψυχοθεραπεία ο χώρος αναφοράς του είναι πολύ ευρύτερος. Στη πράξη κάποια μορφή ψυχαναλυτικού…

Διαβάστε Περισσότερα

Δερβίση Ελένη Το πλαίσιο είναι η υποκείμενη βάση για κάθε κλινικά εφικτή ψυχαναλυτική θεραπεία. Δίνει την δυνατότητα για να εμφανιστεί τουλάχιστον το ελάχιστο των δυνατοτήτων εκάστου διδύμου ασθενή/ αναλυτή. Αναγνωρίζει apriori κάποιες άμυνες έτσι ώστε να μπορέσουν να εκφραστούν οι δυσκολότερες και πολυπλοκότερες. Ο ασθενής θα έρθει σε επαφή με ψυχοσυγκρούσεις του, θα τις εκφράσει…

Διαβάστε Περισσότερα