«Ο ρεαλισμός περί την οικονομική κρίση και η φαντασίωση της καταστροφής του ατόμου»

Βασίλειος Μαούτσος

Περίληψη: Η φαντασίωση του θανάτου αποτελεί την επιτομή κάθε δύσκολης ανθρώπινης κατάστασης είτε αυτή έχει στοματικές προεκτάσεις, όπως η στέρηση τροφής λόγω οικονομικής ανέχειας, είτε εξαιτίας μιας άλλης φαντασίωσης, η οποία αποτελεί προοίμιο της προηγουμένης, που είναι και η πλέον αμυντική. Εκ πρώτης όψεως, το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα δεν υπεισέρχεται σε μία τόσο απτή και ρεαλιστική κατάσταση όπως είναι η πτώση ενός οικογενειακού εισοδήματος. Αυτή όμως η δυσάρεστη κατάσταση, όταν βρεθεί ενώπιον μιας χρόνιας ευνουχιστικής προδιάθεσης, που αποτελεί μία συχνή οιδιποδειακή παρενέργεια, έλκεται απ’ αυτήν. Τότε, ο ρεαλισμός και η φαντασίωση του θανάτου αλληλοδιαπλέκονται και η εξωτερική συγκυρία επιτείνει τη φαντασίωση, καθώς και το αντίθετό του. Στη κλινική πράξη η οικονομική ανέχεια, ενώ μεταπίπτει κατ’ αρχάς σε φόβο καταστροφής και θανάτου, εν συνεχεία παίρνει οιδιποδειακά χαρακτηριστικά και παρατηρείται αλλαγή διάθεσης από την παθητική στην ενεργητική μορφή.