Ινστιτούτο Κλασικής Ψυχανάλυσης | «Η Σημασία της Σεξουαλικότητας στη Σύγχρονη Κοινωνία»

Το Ινστιτούτο Κλασικής Ψυχανάλυσης οργανώνει συζήτηση στον ΙΑΝΟ στις 11 Ιανουαρίου 2020, ώρα 12:00, όπου ο ψυχαναλυτής Βασίλης Μαούτσος θα μιλήσει για τη «Σημασία της Σεξουαλικότητας στη Σύγχρονη Κοινωνία» με αναφορές στην ασυνείδητη αναγκαιότητα για την τόσο μεγάλη ποικιλία σεξουαλικών εκφράσεων που παρατηρούμε. Στη συζήτηση θα συμμετέχουν οι ψυχαναλυτές Κωνσταντίνος Τσώλης και Ευτυχία Γυπαράκη που θα μιλήσουν περί  «Διαστροφών» και  «Σεξ και Ψύχωση» αντιστοίχως.

Η συζήτηση γίνεται με αφορμή τη διοργάνωση του Συμποσίου με τίτλο «Τα Είδη των Σεξουαλικών Σχέσεων», στις 7 και 8 Φεβρουαρίου 2020, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.

Λίγα λόγια παραπάνω για τη συζήτηση:

«Τι είναι σεξουαλικότητα και σε ποιο βαθμό συνδέεται με τον βιολογικό προσανατολισμό του ανθρώπου»;  Αυτό το αθώο και διαχρονικό ερώτημα αρχίζει να απαντάται μ’ ένα τρόπο που μπορεί να αγχώνει παρά να ανακουφίζει.

Κατ’ εξοχήν σήμερα που η σεξουαλικότητα έχει πλήρως ελευθερωθεί αυτά τα ερωτήματα έρχονται να αναδείξουν προβλήματα που επί χρόνιας βάσης συγκαλύπτονταν επειδή η απάντησή τους θα έφερνε στην επιφάνεια ζητήματα που είναι κάθε άλλο παρά κοινωνικού ή ηθικοπλαστικού χαρακτήρα. 

Τα προβλήματα που μπορεί να συγκαλύψει η καταπίεση της σεξουαλικότητας είναι πάνω από κάθε τι άλλο ψυχολογικού χαρακτήρα και συνεπώς η Βικτωριανή συμπεριφορά στο σεξ μπορεί να είναι επιθυμία που όταν εξαφανίζεται το άτομο είτε να υιοθετεί αχαλίνωτες σεξουαλικές πρακτικές αμιγώς σωματικού χαρακτήρα είτε να φοβάται αποποιούμενο την αναγκαιότητα του σεξ, είτε να απολαμβάνει την συνύπαρξη βαθύτατων συναισθημάτων μαζί με πνευματική και σωματική ανακούφιση που τίποτα άλλο δεν μπορεί να του τα προσφέρει. 

Εντός αυτού του ευρέος φάσματος πιθανοτήτων βρίσκουμε να εμπλέκεται το σύνολο σωματικών εκκρίσεων, ανατομικών περιοχών, επεξεργασίας διανοητικών στοχασμών, συναισθηματικών υπολειμμάτων του παρελθόντος και του παρόντος, διαμόρφωση προσωπικότητας, γνώση των ορίων του εαυτού που μόνον κατά την σεξουαλική πράξη μπορούν να συντεθούν, να εκτονωθούν και να φέρουν το ασυνείδητο κοντύτερα στη συνείδηση. 

Συνεπώς, μέσα από την σεξουαλική πράξη η σωματική εικόνα,  η διαπλάτυνση του ορθολογισμού της σκέψης και πάνω απ’ όλα η ανάγκη για συναισθηματική κάλυψη εκ του παρελθόντος γενόμενη στον παρόντα χρόνο βρίσκουν την σωστή τους θέση.

Όλα αυτά δεν είναι πολύ περισσότερο απ’ την τεκνοποίηση και την εκπλήρωση του βιολογικού προσανατολισμού του ανθρώπου? 

Βασίλης Μαούτσος